De SGOA kent twee vormen van arbitrage: de ‘gewone’ arbitrage en de Arbitrage in Kort Geding  (AKG). Beide vormen zijn geregeld in de het SGOA Arbitrage reglement.

De Arbitrage in Kort Geding  wordt gehanteerd voor spoedeisende zaken en kan  binnen enkele dagen worden gehouden.

Dat geldt ook voor geschillen waarin een tijdelijke voorziening moet worden getroffen. Dit komt nogal eens voor in ICT-projecten, die gewoon moeten worden voortgezet, maar waarin een dergelijke voorziening gewenst is. Deze zaken worden meestal middels Arbitrage in Kort Geding behandeld. Een Arbitrage in Kort Geding komt qua procedure in grote lijnen overeen met een gewone arbitrage, zij het dat een AKG procedure in enkele dagen kan worden voltrokken.

Het is ook mogelijk een zaak door één arbiter te laten beslissen, maar in de regel worden er drie arbiters benoemd, waarbij wordt voorzien in de spreiding van juridische en technische disciplines en deskundigheden. Voor het verloop van de procedure en het reageren op processuele incidenten is het arbitragereglement vastgesteld. De gang van zaken omvat een inleidend verzoek van de eisende partij en een kort antwoord van de verwerende partij. Daarna volgt een schriftelijke ronde en vervolgens een mondelinge behandeling. De schriftelijke ronde bestaat uit stukken die partijen en hun raadslieden produceren met een vaak gedetailleerde analyse van de problematiek. Er worden termijnen van vier weken gehanteerd. Doorgaans vindt met partijen overleg plaats als zich bijzonderheden voordoen. In veel gevallen hebben partijen besloten uit elkaar te gaan en gaat het om het vaststellen van de schuldvraag en de financiële afrekening. De partijen en arbiters stellen zich ten doel een oplossing te zoeken waarin kapitaalvernietiging wordt voorkomen.

Bij een Arbitrage in Kort geding wordt na de eis meestal binnen een week een zitting gehouden. Op de zitting kunnen ook getuigen en deskundigen worden voorgebracht.

Een recent arbitraal kort geding betrof een procedure waarin een softwareproducent failliet dreigde te gaan omdat een grote dealer weigerde de toegezegde afnames te doen. De producent, die sterk afhankelijk was van de dealer, kwam daardoor in ernstige financiële problemen. De dealer stelde zich op het standpunt dat de software van de producent ondeugdelijk was. In het arbitrale kort geding kon die stelling door de ICT deskundige arbiter zonder moeite worden weerlegd. De dealer werd in het arbitrale vonnis dan ook veroordeeld om de toegezegde hoeveelheid producten onverwijld tegen betaling af te nemen.

Men loopt het risico dat men bij zaken als deze in een gewoon kort geding bij de president van de arrondissementsrechtbank al snel nul op het rekest krijgt, omdat voor de overheidsmagistraat kwesties als deze te ingewikkeld zijn. Zeker bij technisch gecompliceerde zaken zal de overheidsrechter in kort geding zijn vingers niet willen branden, zodat hij zich van een oordeel zal onthouden. Bij een arbitraal kort geding gelden zeer korte termijnen, soms van enkele dagen.